2.Chünigi 16 vo 25
- von Rico Loosli 6934 Bioggio
-
Zugriffe: 230
2.Chönigi 16 vo 25
16:1 Im 17. Jahr von Pẹkach, em Sohn Remạljas, isch cho Ạhas, de Sohn König Jọthams vo Juda, uf de Thron.
2 Ạhas isch mit 20 Jahr König worde und het 16 Jahr in Jerusalem regiert. Im Gegesatz zu sim Vorfahre David het er nöd gmacht, was i de Auge Jehovas, sim Gottes, richtig gsi isch.
3 Stattdesse isch er uf em Weg de Könige vo Israel gange. Er het sogar sin eigene Sohn als Opfer verbrennt und het so die abscheuleche Praktike vo de Völker übernoh wo Jehova vor de Israelite vertriebe het.
4 Au er hät imer wider uf de Höchi, uf de Hügel und under jedem üppige Baum opferet und hät dert Opferrauch ufstiege lo.
5 Damals zoge König Rẹzin vo Syrie mit König Pẹkach vo Israel, em Sohn Remạljas, gege Jerusalem in Krieg. Si schlossed Ạhas i de Stadt ii, hend d Stadt aber nöd chöne ihneh.
6 König Rẹzin vo Syrie het zu de Ziit eroberet Ẹlath für Ẹdom zrugg und het d Judena vo dört vertriibe. D Edomịter hend sich in Ẹlath a gsielet wo sie hüt no wohned.
7 Ạhas schickte Boten zum König Tịglath-Pilẹser von Assyrien und hat ihm sagen: "Ich bin dein Diener und dein Sohn. Kumm und rett mich us de Hand vum König vu Syrie und vum König vu Israel. Sie greifed mich a."
8 Ạhas den s Silber und s Gold us em Huus Jehovas und de Schatzchammere vom Palast vom König gnoh und het em König vo Assyrie es Bestechigsgschänk gschickt.
9 De König vo Assyrie isch uf sini Bitte iigange. Er zoge nach Damạskus, hets eroberet und het d Bewohner uf Kir verschleppt. Rẹzin het er umbrocht.
10 König Ạhas isch nach Damạskus cho zum sich mit König Tịglath-Pilẹser vo Assyrie z'träffe. Won er de Altar in Damạskus gseh het, het er em Prieschter Urịja en Plan devo mitere genaue Beschriibig gschickt.
11 De Prieschter Urịja het de Altarp nochebaut und het sich debi a alli Agabe ghalte, wo König Ạhas us Damạskus gschickt het. No bevor König Ạhas vo döt zrugg gsi isch, het Urịja de Altar fertiggstellt.
12 Wo de König nach sinere Rückkehr us Damạskus de Altar gseh het, isch er hin und opferet druf.
13 Er het uf däm Altar sini Brand- und Getreideopfer in Rauch ufgloh, isch sini Trankopfer uusgosse und het s'Bluet vo sinere Gmeindschaftsopfer druf gumpet.
14 De kupferne Altar, wo zwüsche sim eigene Altar und em Huus Jehovas vor Jehova gstande isch, het er uf d Nordsiite vo sim Altar versetzt.
15 König Ạhas em Prieschter Urịjas d Aawiisig geh: "Verbrenne auf dem grossen Altart das Morgenbrandopfer, das Abendetreideopfer, der Brand- und Getreideopfer des Königs sowie die Brand-, Getreide- und Trankopfer des ganze Volk. Sprenge usserdem s Bluet vo allne Brandopfer und andere Opfer druff. Was mit dem kupfernen Altar gschehe soll, wird ich noch entscheiden."
16 De Prieschter Urịja het alles usgfüehrt wo König Ạ has agordnet gha.
17 Usserdem zerschnitt König Ạ has d Siiteplatte vo de Wage und het d Beck vo ihne entfernt. Er hät s Meer vo de chupferne Stier abe gno und häts uf es Steipflaster gstellt.
18 Au het er d Überdachig für de Sabbat verleit, wo mer im Huus baut het, und de üsserscht Iigang vom König vom Huus Jehovas weg. Das het er wäg em König vo Assyrie gmacht.
19 Alles wiiteri über d Gschicht vo Ạhas, sini Tate, staht i de Chronik vo de König vo Juda.
20 Denn isch gstorbe Ạhas und mer het en bi sine Vorfahre i de Stadt David begraubt. Nach ihm isch sin Sohn Hiskịa König worde.