2.Könige 1 vo 25

2.Chönigi 1 vo 25

DS ZWÖITE BUECH VO DE KÖNIGE

1:1 Nach Ạhabs Tod hed sech Mọab gäge Israel uf glehnt.

2 damals isch gfalle Ahạsja durch ds Gitter im Dachzimmer vo sim Huus z Samạria und het sech verletzt. Da het är Bote mit em Uftrag los gschickt: "Goht, befragt Baal-Sebụb, de Gott vo Ẹkron, ob i mi vo dere Verletzig wider erhole wird."

3 Der Engel Jehovas het jedoch zu Elịa us Tischbẹ gseit: "Mach dich auf, gang dr Bote vom König vo Samạria entgegegä und säg zu ihne: 'Git's denn kein Gott in Israel, dass ihres Baal-Sebụb, de Gott vo Ẹkron müesst befroge?

4 Drum seit Jehova: "Du wirsch das Bett wod ligsch, nümm verloh, denn wirsch ganz bestimmt sterbe. Druf het sich Elịa uf de Wäg gmacht.

5 Wo d Bote wider bi Ahạsja si gsi, het er si sofort gfragt: "Warum siter scho zrugg?"

6 Si hei ihm antwortet: "Es isch e Maa entgägecho. Är het gseit: 'Goht zum König zrugg, wo öich gschickt het, und richtet ihm us: "Das seit Jehova: 'Git's denn kein Gott in Israel, dass du Lüt muesch schicke um Baal-Sebụb, de Gott vo Ẹkron z'befroge? Drum wirsch das bett wod ligsch, nümm verloh. Du wirsch ganz bestimmt sterbe.

7 "Wie het denn dä Maa usgluegt wo euch entgegecho isch und das zu euch gseit het?", het welle Ahạsja wüsse.

8 Si hei ihm erklärt: "Dä Mann hatte ein Gewand aus Tierhaar angebracht und hat ein Ledergürtel um die Hüfte getragen." Ahạsja hat sofort gseit: "Das war Elịa aus Tischbe."

9 Der König het denn e Truppeführer mit de 50 Maa gschickt, wo ihm unterstande hei, zu Elịa. Dä isch ufeme Bärg gsässe, wo dr Truppeführer zu ihm isch cho u het gseit: "Mann des wahre Gottes, der Kenig laht dir säge: 'Chum abe!'"

10 Doch Elịa het em Truppefüehrer gantwortet: "Nun, wenn ich en Maa Gottes bi, söll Füür usem Himmel cho und du söllsch mit dine 50 Ma verbrenne". Da isch Füür usm Himmel cho und dr Truppefüehrer und sini 50 Lüt verbrennt hei.

11 Der König het e witere Truppefüehrer mit sine 50 Männer los gschickt. Wo dä zu Elịa isch cho, het er gseit: "Mann des wahre Gottes, der König laht dir säge: 'Chum schnäll abe!'"

12 Elịa het ne jedoch gantwortet: "Wenn i e Ma vom wahre Gott bi, söll Füür usem Himmel cho und du söllsch mit dine 50 Mann verbrenne." Da isch Füür vo Gott usem Himmel cho u dr Truppeführer u sini 50 Lüt verbrönnt hei.

13 Schliesslech het der König no e dritte Truppefüehrer mit sine 50 Männer los gschickt. Wo dä z Elịa ufcho isch, het är sich vor ihm här knützt und gflegt: "Mann des wahre Gottes, betrachte doch bitte mis Läbe u ds Läbe vo dene 50 Manne, wo dini Diener si, als wertvoll.

14 Jitz sy scho zwöi Mau 50 Man mit ihrne Truppefüehrer dür Füür vom Himmel umcho. Betrachte doch mis Läbe aus wärtvoll!"

15 Druf het dr Engel Jehovas zu Elịa gseit: "Gang mit ihm abe. Ha ke Angst vor ihm." Do isch Elịa ufgstande u isch mit ihm zum König gange.

16 elịa teilt em König de mit: "Das sagt Jehova: 'Du hast Bote geschickt, um Baal-Sebụb, de Gott vo Ẹkron, z'befroge. Gits denn kei Gott in Israel?l Warum hesch du ne nid befragt? Drum wirsch z Bett wo d ligsch, nüm verloh. Du wirsch ganz bestimmt sterbe.'"

17 Wi Elịa es uf Jehovas Wort hiä kündet hät, isch gstorbe Ahạsja. Da er kei Sohn gha hät, isch dr Jọramam dr nächscht König worde. Das isch im 2. Jahr vom Jọram gsi, em Sohn vo Jọsaaphat, em König vo Juda.

18 Alles Witeri über d Gschicht Ahạsjas, sini Tate, stoht ir Chronik vo Israel.