2.Chünigi 10 vo 25

2.Königi 10 vo 25

10:1 Ạ het jetzt 70 Söhn in Samạria gha. Jẹhu het Briefe gschriebe und sie nach Samạria a die führende Manne vo Jẹsreël, d Ältiste und d Betreuer vo Ạ hebs Chind. Drin isch gstande:

2 "Wenn eu de Brief erreiched, sind d Söhn euri Herr bi eu. Usserdem händ ihr Chriegswäge, Ross, Waffe und e befestigti Stadt.

3 Sueched eui de bescht und geignetschte vo de Söhn eui Herr uus und hocked en uf de Thron vo sim Vater. Denn kämpfed fürs Huus eues Herrn."

4 Doch sie händ's mit de Angst z'tue und gseid: "Überleit emol: Wänn scho zwei Chönige nöd händ chöne geg ihn acho, wie söllemer's da schaffe?"

5 Druf hend de Uufseher vom Palast gschickt, de Stadtvorsteher, d Ältiste und d Betreuer folgendi Botschaft a Jẹhu: "Mer stönd der z Dienst und mached alles was du seisch. Mer werded niemert zum König mache. Tu was i dine Auge guet isch."

6 Do het Jẹhu ihne en zweite Brief gschribe, wo s gheisse het: "Wenn ihr uf minere Siite sit und mir ghörche wend, de bringt mer morn um die Ziit d Chöpf vo de Söhn eure Herr nach Jẹsreël."

Die 70 Söhn vom Chönig sind bi de agsehne Manne vo de Stadt gsi, wo sie erzoge worde sind.

7 Sobald de Brief acho isch, händs die 70 Königssöhn umbrocht. Sie händ ihri Chöpf in Chörbe gleit und händs zu Jẹhu uf Jẹsreël gschickt.

8 De Bote isch ine cho und het gmeldet: "Sie hend de Chöpf vo de Chönigssöhn brocht." Jẹhu befor: "Legen sie in zwei Hufe an Igang vom Stadtor und lass sie bis zum Morge dert ligge."

9 Won er am Morge usegange isch, het er sich vor s Volk gstellt und gseit: "Eu trifft kei Schuld. Ja, ich han mich gege min Herr verschwore und ihn umbrocht. Aber wer het die da alli umbracht?

10 Ihr chönd dra gseh, dass keis einzigs Wort Jehovas, nüt wo Jehova übers Huus Ạhabs vorusgseit hät, unerfüllt bliibt. Jehova hät ta, was er dur sin Diener Elịa akündet hät."

11 Jẹhu tötet usserdem alli us em Huus Ạhabs, wo in Jẹsreël gsi sind, sowie alli sini agsehne Manne, sini Vertraue und sini Prieschter – bis keine meh am Läbe gsi isch.

12 Dänn hät er sich uf de Wäg uf Samạria gmacht. Am Wäg isch s Bindhuus vo de Hirte gläge.

13 Det treff Jẹhu uf d Brüeder vom König Ahạsjaj vo Juda. "Wer sind ihr?", het er gfröget. Sie händ antwortet: "Mir sind d Brüedere vo Ahạsja. Mir sind unterwegs zum eus erkundige, obs de Söhn vom Chönig und de Chönigmueter guet gaht."

14 "Ergreift sie lebendig!", befahl er. Da ergriffe sie und tötet sie bi de Zisterne vom Bindhus – 42 Maa. Er het kein einzige vo ihne am Läbe gloh.

15 Won er vo det sin Wäg gforderet het, isch em Jọnada, de Sohn Rẹchabs cho, entgäge. Jẹhu het en begrüesst und gfrögt: "Häsch vo ganzem Härze zu mir, so wie ich vo Herze zu dir halte?"

"Ja", het Jọnada gantwortet.

"Denn gib mer dini Hand."

Jọnada het ihm d'Hand entgäge gstreckt und de Jẹhu het en uf de Wage zoge.

16 "Chum mit mir den gsehsch das ich niemert dulde wo sich gege Jehova stellt" hät Jẹhu gseit und hät en uf sim Chriegswage mitgnoh.

17 Schliesslich isch er nach Samạria cho und het alli vom Huus umbracht Ạhabs wo no übrig gsi sind bis sie usglöscht gsi sind – wie Jehova s zu Elịa gseit het.

18 Jẹhu het den s ganze Volk zemme glah und gseit: "Ạhab het de Baal chli verehrt, aber ich, Jẹhu, wird ihn viel meh verehre.

19 Rüeft alli Prophete Baals zue mer, alli sini Aabeter und alli sini Prieschter. Ich wirde Baal es grosses Opfer darbringe, und do söll keine fähle. Wer nicht kommt, muss sterben." Doch das ganze war eine gschickte Täuschung. Jẹhu wollte die Baalsanbeter vernichten.

20 Jẹhu het wiiter gseit: "Kündigt eine fiirliche Versammlung für Baal an." Das hend sie gmacht.

21 Jẹhu het den ganz Israel benachrichtige gloh und alli Baalsanbeter sind – ohni Usnahm. Sie händ sich im Huus Baals versammlet, bis es vomene End bis zum andere volle Mensche gsi isch.

22 Er hät zum Maa gseit, wo für die Chläider zueständig gsi isch: "Bring für alli Baalsanbeter Gwänder use." Do hät er Gwänder für si bracht.

23 Jẹhu isch den mit Jọnada go, em Sohn Rẹchabs, is Huus Baals und hät zu de Baals gseit: "Lueget eu guet um und sorget defür, dass da nur Aabeter vo Baal sind und kei Anbeter Jehovas."

24 Schliesslich sinds ine cho zum Brandopfer und anderi Opfer darzbringe. Jẹhu het druss 80 Maa ufgstellt gha und gseit: "Wer eine vo de Männer, wo ich i eui Hand gib, entcho laht, wirds mit sim Läbe zahle."

25 Sobald er mitem Brandopfer fertig gsi isch, befahl Jẹhu de Wache und Adjutante: "Chömed ie, tötet sie! Lönd keis entcho!" Do hän d Wache umbrocht und de Adjutante mit em Schwert und werfe d Liche use. Si dränge bis ins inneri Heiligtumb vom Baal vor.

26 Denn händs die heilige Süüle usem Huus Baals use gschafft und händs verbrännt.

27 Si rissed die heiligi Süüle vo Baal und sis Huus nieder und händ druus es öffentlichs WC gmacht, wos no hüt git.

28 So löscht Jẹhu de Baalskult in Israel us.

29 Doch vo de Sinde, zu dene Jerọbeam, de Sohn Nẹbats, Israel verleitet het, het er sich nöd abgränzt. Er het die goldige Chälber in Bẹthel glo und Dan bestah.

30 Jehova het zu Jẹhu gseit: "Du hesch alles usgfüehrt was ich mit dem Huus Ạhabs im Sinn gha han. Damit hesch guet ghandlet und tue was i mine Auge richtig isch. Drum werded vier Generatione vo dinere Söhn uf em Thron vo Israel hocke."

31 Jẹhu het jedoch nöd druf gachtet, s Gsetz Jehovas, vum Gott Israels, vu ganzem Herze z halte. Er wandet sich nöd vo de Sinde ab, zu dene Jerọbeam Israel verleitet het.

32 Vo de Ziit a het Jehova Israel Stück für Stück chliiner lah. Hạsaël griff Israel im ganze Gebiet immer wieder a,

33 östlich vom Jordan im ganze Land Gịlead – uf em Stammesgebiet vo Gad, Rụben und Manạsse, vo Ạroër am Ạrnontal bis Gịlead und Bạschan.

34 Alles wiiteri über d Gschicht Jẹhus, alli sini Tate und sini Macht, staht i de Chronik vo Israel.

35 Schliesslich gstorbe Jẹhu und mer het en in Samạria begraubt. Nach ihm isch sin Sohn Jehoahạs König worde.

36 Jẹhu het in Samạria 28 Jahr lang über Israel regiert.